ارزيابي تاثير مقاومت فشاري بتن بر روي رفتار تجهيزات متكي برسازه هاي ضد انفجار

طراحي سازه هاي ضد انفجار از جنگ جهاني اول در دستور كار مهندسين سازه و واحدهاي مختلف نظامي قرار گرفته است. جنگ جهاني دوم طليعه توسعه اين شاخه از مهندسي را رقم زده و ساز ههاي ضدانفجار با تاكيد بر ميزان صلبيت در دستوركار مهندسين قرار گرفته است. در حالحاضر عمكرد مناسبي از ساز هها در طي انفجار در دست است اما در عي ن اعتماد پذيري نسبتاً مناسب ساز ههاي ضد انفجار، دانش فني مدوني درارتباط با عملكرد مناسب بخ شهاي غيرسازه اي متكي بر اين ساز هها در دست نيست. اين موضوع بدان جهت از اهميت بالايي برخوردار است كه عملكرد كلي يك ساختمان نظامي ضدانفجار پس از وقوع حادثه تنها تابعي از عملكرد سازه اي آن نبوده و بخش هاي غير سازه اي نيز مي بايد پس ازوقوع انفجار از عملكرد منا سبي برخوردار باشند. به منظور محافظت و كاهش ارتعاشات سازه هاي بتني ضد انفجار و به تبع آن كاهش مقدار ارتعاشات تجهيزات متكي بر اين سازه ها از صفحاتفومي به عنوان جذب كننده و ميرا كننده ارتعاشات استفاده م يشود. اين صفحات به همراه صفحات فلزي، مانند لاي ههاي ساندويچي سطوح خارجيسازه را پوشش مي دهند و اگر اين صفحات به نحو مناسبي طراحي شوند مقدار ظرفيت سازه در برابر بار انفجار بسيار افزايش پيدا مي كند. به منظور بررسي اثر مقاومت فشاري بتن بر روي رفتار تجهيزات متكي بر ساز ههاي محافظت شده با صفحاتي از جنس فو مهاي فلزي 1، يك مدل رياضي اتاق كنترل كه در پالايشگاه خراسان قرار دارد توسعه داده شده است. در مدل رياضي سازه صفحات فومي، سازه اصلي با ديوا رهاي پيراموني،صفحات فلزي پوشش دهنده فوم ها و بارگذاري انفجار در نظر گرفته شده است. به جاي استفاده از بارهاي ضربه اي مثلثي شكل معادل از بارگذاري واقعي استفاده شده كه پارامترهاي مرتبط با آن از منابع مربوطه استخراج گرديده است. با بررسي نتايج بدست آمده از مد لهاي رياضي متعدد ساخته شده از بتن با مقاوم تهاي فشاري گوناگون، اين گونه نتيج هگيري مي شود كه استفاده از بتن با مقاومت فشاري بالا تاثيري بر روي ميزان شتاب تجهيزات ندارد