اثر بارگذاري هاي چرخه اي مختلف بر رفتار مقاومتي بتن خود تراكم

بارگذاري هاي چرخه اي مي تواند با توجه به نوع كاربري و يا مدل سازي شرايط واقعي ساخت ، طراحي و مورد آزمايش قرار گيرند. در اين بررسي آزمايشگاهي برروي آزمونه هاي بتني خودتراكم و با استفاده از مدل سازي شرايط بارگذاري مختلف چرخه اي فشاري به بررسي اثراتافزايش و يا كاهش سرعت اعمال بار چرخه اي و همچنين اثر بار مرده اوليه بر روي رفتار جذب انرژي و ترك هاي وارده مي پردازيم. در اينآزمايش ها سرعت هاي مختلف بارگذاري موجب گرديد تا مدل هاي متفاوتي از نمودار تنش كرنش و توان جذب انرژي با گسترش دامنه – ترك ها با بار مرده اوليه به همراه بارگذاري چرخه اي بدست آيد. اين تفاوت در زمان اعمال انرژي و بار وارد بر آزمونه با افزايش سرعت اعمالبار بدست آمده كه آزمونه هاي مختلفي از بتن خود تراكم با اسلامپ هاي مختلف نتايج متفاوتي را نمايان مي سازند. در واقع افزايش سرعتبارگذاري خود به تنهايي عاملي است كه به صورت مستقيم بر ميزان جذب انرژي و همچنين مساحت داخل حلقه هيسترسيس اثر دارد. اين تغييرات سرعت و يا بار هاي مرده اوليه بر ريزترك هايي كه ممكن است در هر سيكل بارگذاري اثر جذبي داشته باشند اثر معكوس گذاشته ويا موجب پرش در كرنش بدست آمده گرديده و يا با تبديل خطوط منحني به حالتي مستقيم تر همراه است. البته اثر افزايش مقاومت فشاريدر بتن با تغيير در ميزان عواملي مختلفي همراه است و هر عاملي به صورت جداگانه و يا تركيبي بر روي رفتار بتن در جذب انرژي تاثير مشخصي را اعمال نموده است. در واقع حفظ خصوصيات ويژه در بتن خود تراكم و دست يابي به مقاومت هاي مورد نظر موجب گرديد تا تغييرات كوچكي با اثرات بسيار مشخص در رفتار مقاومتي بتن خودتراكم در بار گذاري هاي پله اي شود