ارزيابي جايگاه روش شبه استاتيك در بررسي پايداري لرزه اي سازه هاي مختلف

ميزان لرز هخيزي ساختگاه يكي از عوامل موثر در طراحي سازه هاي مختلف اعم از ساختمانها، ديوارهاي حائل، ديوارهاي خاك مسلح، سازه هاي زيرزميني و سدهاي خاكي مي باشد. تحليل لرز هاي سازه هاي مختلف اغلب با دو رويكرد استفاده از روش شبه استاتيك و روش ديناميكي قابل انجام مي باشد. روش شبه استاتيك روشي ساده و معمول در مطالعه پايداري لرزه اي سازه هاي مختلف بوده و بر اساس اين روش بررسي پايداري سازه در مقابل زلزله با معادل سازي نيروي زلزله با يك نيروي ثابت افقي انجام مي شود و بدين وسيله پايداري سازه در مقابل زلزله مورد ارزيابي قرار مي گيرد. محققين پيشين و آيي ننامه هاي مختلف غالباً براي انتخاب ضريب مذكور بدون توجه به شرايط ساختگاه و مشخصات ديناميكي سازه ارقام ثابتي ارائه كرده اند كه ناشي از تلاش براي ساده سازي محاسبات مربوطه بوده است. با اين حال عليرغم تحولات چشمگير رخ داده در سالهاي گذشته در باب توسعه روش شبه استاتيك، اين روش قادر به مشخص نمودن نيروهاي واقعي زلزله نم يباشد و صرفا ابزاري است براي اينكه طراح بتواند ميزان مشخصي از مقاومت جانبي را در سازه تامين نمايد كه البته به طور غيرمستقيم در پايداري سازه در برابر نيروهاي زلزله موثر است. با اينحال اين روش با عنايت به سادگي، بيشتر مورد تمايل مهندسان و طراحان سازه هاي خاكي مي باشد. در اين تحقيق ضمن جم عآوري نظريات و پيشنهادهاي ارائه شده در باب روش شبه استاتيك براي ارزيابي پايداري سازه هاي مختلف، به بررسي كاستي هاي آنها نيز پرداخته شده است