لزوم مديريت زيست محيطي ترموپلاستيكهاي ناشي از پسماندهاي برقي و الكترونيكي

بر اساس آمارهاي جهاني سالانه 50-20 ميليون تن پسماند برقي و الكترونيكي درسطح جهان ايجاد مي‌شوند و بطور متوسط هر فرد در سطح جهان در طول عمر خود 3/3 تن پسماند برقي و الكترونيكي ايجاد مي كند. درحال حاضر هر شهروند اروپايي سالانه 25 كيلوگرم پسماند برقي و الكترونيكي ايجاد مي كند. 20% از اين نوع پسماندها را ترموپلاستيكها تشكيل مي دهند كه از انواع پليمرها مانند پلي كربناتها(PCَ)، اكريلونيتريل بوتادين استايرين(ABSَ)، پلي استايرن مقاوم (HIPS)، پلي فنيلن اكسيد (PPO) و ترموپلاستيكهاي ضد حريق تشكيل شده اند. مجموعه‌اي ازخصوصيات نظير استحكام، سبكي، فرايند پذيري، دوام، شفافيت و مقاومت حرارتي موجب كاربرد زياد آنها را درتوليدات برقي و الكترونيكي نظير ابزارهاي نوري ذخيره اطلاعات، ابزارهاي پزشكي، كامپيوترها و مانند آنها شده است. مديريت صحيح زيست محيطي اين نوع پلاستيكها با توجه به حجم بالاي كاربرد آنها در پسماندهاي برقي و الكترونيكي، نياز به جدا سازي برميناتها ضد حريق (BFRs) پيش از اقدام به بازيافت آنها به دليل داشتن تركيبات حاوي تترا برومو بيس فنل A كه در صورت كاربرد در وسايل كودكان و ضروف مواد غذايي قابليت نشت دارند بسيار حائز اهميت است. لذا در يك بررسي و تحليل كارشناسي وضعيت موجود مديريت اينگونه از پسماندها در كشور مورد آسيب شناسي قرار گرفت. نتايج بررسيها نشان مي دهد درصورتيكه اقدامات اولويت دار مديريتي فهرست شده در نتايج اين مقاله عملياتي شده و جنبه اجرايي به خود گيرد در ارتقاء مديريت زيست محيطي اين گونه پسماندها وكاهش مخاطرات ناشي از سوء مديريت آنها در كشور بسيار اثر گذار خواهد بود.