بررسي نقش بيوراكتورها در تصفيه فاضلاب

يكي از روش هاي توسعه يافته تصفيه فاضلاب، در سال هاي اخير، به كارگيري بيوراكتورها مي باشد. اين تكنولوژي كارآمد، امروزه در مقياس وسيع جهت تصفيه فاضلاب هاي صنايع مختلف از جمله صنايع توليد قند، نشاسته، مخمر، صنايع دباغي، داروسازي و فاضلاب پالايشگاه ها كاربرد دارد. بيو رآكتورها را، كه حذف عوامل آلاينده در آن ها توسط فعاليت هاي بيولوژيكي صورت مي پذيرد، مي توان به دو صورت هوازي و بي هوازي طراحي نمود، كه در فرآيندهاي بي هوازي، بسته به نوع راكتور، رشد بيومس ممكن است به صورت رشد چسبنده يا رشد معلق انجام شوند. هركدام از اين روش ها داراي مزايا و معايب خاص خود مي باشند؛ تركيب فرآيندهاي هوازي-بي هوازي نيز از جمله راهكارهاي نويني است كه به منظور كاهش اثرات منفي اينگونه سيستم ها در سال هاي اخير مورد توجه قرار گرفته است. مزاياي قابل توجه بيوراكتورها، مانند راندمان بالا و صرفه اقتصادي، باعث افزايش قابل ملاحظه كاربرد اين سيستم ها در مقياس صنعتي شده است و لزوم انجام تحقيقات مختلف جهت بهينه سازي آنها بيش از پيش احساس مي شود. در اين تحقيق ضمن معرفي برخي از اين سيستم هاي بيولوژيكي رايج (مانند راكتورهاي UASB، MBR، EGSB و غيره) و آشنايي با ساختار، نحوه عملكرد و همچنين پارامترهاي طراحي اين سيستم-ها، به مقايسه آنها و ارائه راهكارهاي كاربردي جهت بهبود كارايي اينگونه سيستم ها پرداخته شده است