بررسي سخت پوستان به عنوان پايشگر آلودگي فلزات سنگين

فلزات سنگين از مهمترين آلاينده هاي فلزي در محيط آبي هستند كه به علت پايداري بسيار بالا خطرات بسيار بالايي را بر موجودات در اكوسيستم تحميل مي كنند كه مهمترين آنها Cd، Hg، Ni، Cu،V ،Zn وPb هستند. اين فلزات در محيط آبي تحت تاثير عوامل فيزيكوشيميايي مختلف قرار گرفته و در نهايت اغلب آنها از فاز آبي خارج شده و وارد رسوبات مي شوند وتاحد زيادي از دسترسي زيستي خارج مي شوند. اما ممكن است دوباره توسط فرآيندهاي مختلف از قبيل ايجاد آشفتگي توسط موجودات بنتيك و خورده شدن رسوبات به وسيله رسوب خواران دوباره به چرخه زيستي وارد شوند. سخت پوستان بنتيك به علت در تماس بودن با رسوبات به مقدار زياد تحت تاثير آلاينده هاي موجود در آن قرار مي گيرند و به علت نداشتن سيستم متابوليسمي پيشرفته آنها را در بدن خود تغليظ مي كنند و به همين دليل به منظور پايش زيستي آلاينده ها و تعيين ميزان دسترسي زيستي آلاينده ها در رسوبات به كار مي روند. فلزات به سه دسته ي ماكرونوترينت، ميكرونوترينت و غير ضروري براي موجودات تقسيم مي شوند كه موجودات نسبت به هر كدام از آنها واكنش منحصر به فردي نشان مي دهند و دامنه سميت هر كدام از فلزات بسته نوع فلز، گونه موجود و شرايط فيزيكو شميايي متفاوت است