ارزيابي اثرات زيست محيطي طرح كانال تغذيه مصنوعي دشت تاكستان

منطقه تاكستان وابستگي شديدي به آبهاي زيرزميني دارد بطوريكه ازمجموع (MCM)1393 تخليه در استان قزوين، مقدار (MCM)1347 آن در تاكستان صورت مي‌گيردكه آب برداشت شده در منطقه به مصرف شرب، كشاورزي و صنعت مي‌رسد. اقتصاد و زندگي مردم اين منطقه به آب زيرزميني وابستگي زيادي دارد بطوريكه برداشت بيش از حد باعث نزول شديد سطح آب زيرزميني تا 10 متر در منطقه تاكستان شده است كه از عوارض آن بالارفتن هزينه‌هاي برداشت آب و خسارت رسيدن به بخش كشاورزي مي باشد. مطالعات كانال تغذيه مصنوعي تاكستان با هدف استفاده از آب مازاد شبكه آبياري دشت قزوين و آبهاي سطحي حوضه غرب دشت قزوين و انتقال آن به رودخانه ابهررود انجام گرفته است . در اين مطالعه پس از تعيين كليات و قوانين ناظر بر موضوع و تشريح پروژه ، به تشريح وضعيت موجود محيط زيست منطقه شامل محيط فيزيكي- شيميايي، بيولوژيكي، اقتصادي- اجتماعي و فرهنگي پرداخته شده است. براي ارزيابي اثرات زيست محيطي اين طرح روش ماتريس لئوپولد انتخاب گرديد كه در آن نحوه اثر با علامت مثبت و يا منفي مشخص مي شود. از مزاياي ماتريس ياد شده اينست كه هم ميزان اثر و هم دامنه آنرا نشان مي دهد. نتايج حاصل از ماتريس لئوپولد بيانگر بالا بودن ميزان اثرات حاصل از اجراي طرح نسبت به اثرات منفي آن مي باشد و در گزينه عدم اجراي طرح، نتايج نشانگر بالاتر بودن اثرات منفي نسبت به اثرات مثبت است بطوريكه بيشترين مقدار اثرات مثبت بر جمعيت و كيفيت كشاورزي و دامپروري مشاهده مي شود