نقش سيستم هاي خورشيدي در كاهش مصرف انرژي ساختمان (تحليلي بر روشهاي استفاده از انرژيهاي پاك)

امروزه با توجه به افزايش چشمگير جمعيت جهان و كاهش منابع انرژي و لمس بحران انرژي يكي از مسائل مهم در محيط هاي آكادميك در حوزه معماري، بحث توسعه پايدار و به دنبال آن معماري پايدار است. بي ترديد مصرف بي رويه منابع طبيعي تجديد ناپذير نظير سوخت هاي فسيلي، در آينده نه چندان دور، محيط زيست را به مخاطره خواهد انداخت. در اين ميان بخش ساختمان بيش از يك سوم انرژي مصرفي را به خود اختصاص داده است بنابراين هر چه بيشتر از مقدار انرژي هاي مصرفي در ساختمان كاسته شود به سمت توسعه پايدار پيش خواهيم رفت كه با نيازهاي نسل امروز منطبق بوده و تأمين نيازهاي نسل فردا را به خطر نمي اندازد. يكي از الگوهاي پايداري در معماري استفاده از انرژي هاي طبيعي و مصرف حداقل انرژي فسيلي و هم زيستي با شرايط طبيعي و اقليمي است، كه طراحي خورشيدي ساختمان گامي در جهت رسيدن به آن مي باشد. انرژي خورشيدي يكي از منابع تامين انرژي رايگان، پاك و عاري از اثرات مخرب زيست محيطي است كه از دير باز به روش هاي گوناگون مورد استفاده بشر قرار گرفته است. در حقيقت اين پژوهش پس از تحليل اهميت و ضرورت استفاده از انرژي هاي پاك همچون خورشيد به تبيين راهكارها و شيوه هاي استفاده از انرژي خوشيد پرداخته، در نهايت سيستمهايي براي استفاده هرچه بهتر از اين نوع انرژيها را معرفي و بررسي مي كند