نقش انرژي هاي باد و خورشيد در گستره ي انرژي هاي طبيعي (تحليل جايگاه آنها در سطح ملي و جهاني)

نظر به افزايش جمعيت جهان و محدود بودن منابع انرژي، اغلب كشور ها در سطوح مختلف با بحران انرژي روبرو هستند .در سالهاي اخير موضوع انرژي تحت تاثير پديده اي با عنوانبحران جهاني انرژي اهميت بيشتري پيدا كرده است. در ايران، وجود زمينه مناسب اقليمي و تابش آفتاب در بيشتر مناطق و در اكثر فصول سال، همچنين وجود پستي و بلندي ها در مسير نهرهاي آب، داشتن مناطق واجد پتانسيل بالاي باد، زمينه لازم و مناسبي را براي استفاده و گسترش انرژي هاي نو و پاك فراهم آورده است. با اين وجود، ايران در راه بكارگيري انرژي هاي نو با موانع عمده و اساسي مواجه است. هر كشوري بايد راه حل مسئله انرژي را در چهار چوب استراتژي توسعه اقتصادي خود تعيين كند زيرا انرژي يكي از اجزاي اصلي استراتژي توسعه هر كشوري است و اين مسئله كه منابع تجديد شونده انرژي بدون تلاش انسان، دائماً خود را تجديد مي كنند را نبايد از نظر دور نگه داشت. خلاء هاي موجود در بهينه سازي مصرف انرژي، ضعف قوانين حمايتي، فقدان برنامه ريزي و توجه به پتانسيل هاي مناطق گوناگون در تامين انرژي نقاط مختلف كشور از مهم ترين چالش هاي توسعه انرژي هاي تجديد پذير در كشور به حساب مي آيد.انرژي هاي نو و تجديد پذيري همچون انرژي باد و خورشيد در ايران داراي پتانسيل بالايي براي استحصال و استفاده از آنها مي باشند. شهرهاي باد خيز كشور همچون منجيل و شهرهاي استان خراسان و سيستان و بلوچستان و يا نگاهي به انرژي خورشيدي بي انتهاي كوير هاي مركزي ايران، كه سرچشمه انرژي هاي تميز و رايگان خدادي هستند همه گواه اين موضوع مي باشد. اما در نهايت، از بخش عمده اين منابع به دليل كم توجهي در تدوين استراتژي مناسب جهت ترويج و توسعه توليد نيرو از انرژي هاي نو هنوز استفاده بهينه اي نمي شود.