مقايسه و بررسي كيفيت فيزيكي و شيميايي منابع تأمين آب روستاهاي شهرستان كرمانشاه با استفاده از نرم افزار GIS

قرن حاضر بي شك قرن بحران آب خواهد بود و اين حقيقت از طرف مجامع بين المللي دستاندركار خصوصاً سازمان ملل به صراحت اذعان شده است. آبهاي زيرزميني به عنوان بخش قابل ملاحظه اي از مصرف آب شرب در معرض آلودگيهاي ناشي از فعاليتهاي كشاورزي، صنعتي و شهرنشيني مي باشد. منابع تأمين آب روستاها علاوه براين ممكن است تحت تأثير منابع آلابنده ديگري همچون چاه هاي جاذب، فضولات حيواني، سيستمهاي جمع آوري فاضلاب و كاربرد سموم و كودهاي شيميايي قرار بگيرند. آب زيرزميني به عنوان يك منبع مهم تآمين كننده آب شرب در روستاهاي شهرستان كرمانشاه مي باشد. لذا لازم است اين آب با كيفيت مناسب و با توجه به استانداردهاي موجود در اختيار مصرف كننده قرار گيرند. در اين راستا، در اين پژوهش به مقايسه و بررسي كيفيت فيزيكي و شيميايي منابع تأمين آب روستاهاي شهرستان كرمانشاه با استانداردهاي آب وزارت نيرو با استفاده از نرم افزار GIS پرداخته شد. طبق نمودارهاي خروجي از نرم افزار AqQA، تيپ آب در 67درصد موارد بي كربنات كلسيم، 23درصد موارد بي كربنات منيزيم، 6درصد موارد بي كربنات سديم، 2درصد موارد سولفات منيزيم و 2درصد موارد كلرور كلسيم مي باشد. در ادامه با مقايسه مقادير بدست آمده با استانداردهاي آب آشاميدني حد مطلوبيت منابع آب ارائه شده است