استفاده از پلاستيك هاي ضايعاتي درساخت چندسازه چوب – پلاستيك گامي در جهت استفاده بهينه اقتصادي و زيست محيطي از ضايعات شهري

پيشرفت و توسعه جوامع بشري از يك سو و گسترش صنايع از سوي ديگر باعث شده تا زمين از زباله مملو و انسان به ماشين توليد زباله تبديل شود. زباله ها علاوه بر زشتي سيماي طبيعت و حوالي شهرهاي بزرگ و خاصه صنعتي، مشكلات عديده اي در بهداشت و زيست جانداران و همچنين در مورد انباشت خود، ايجاد كرده اند. پليمرها مواد نسبتًا جديدي هستند كه با استفاده از منابع تجديد ناپذير نفتي توليد مي شوند و امروزه جزء لاينفك اكثر صنايع و زندگي روزمره هستند. اين مواد مفيد در عين حال به دليل دوام و پايداري بالا، به عنوان تهديدي براي خاك و آب ها محسوب مي شوند. بازيافت، به عنوان ابزاري مهم و كارآمد مي تواند در جهت رفع اين مشكل در خدمت بشر باشد. از بين انواع زباله ها و پسماندها، بازيافت پلاستيك به عنوان زباله اي تجزيه ناپذير كه توليد آن مستلزم از بين بردن منابع تجديد ناپذير آلي نفتي است، بسيار مورد توجه قرار گرفته است. يكي از منابع مهم تأمين كننده مواد اوليه كامپوزيت هاي چوب پلاستيك ضايعات پلاستيكي و خاك اره مي باشد كه معمولاً به هر ميزاني كه مورد نظر باشد در دسترس هستند. تبديل اين مواد به فراورده قابل مصرف ضمن جلوگيري از انباشته شدن آنها و آلودگي محيط زيست، ايجاد اشتغال نيز مي نمايد. بنابراين صنعت چوب- پلاستيك مي تواند راه حل مناسبي براي صنايعي كه با معضل ضايعات پليمري و سلولزي روبرو هستند باشد. اين محصولات كه زماني روياي اصلي طرفداران محيط زيست بوده اند، اكنون به دليل مزيت هاي اقتصادي و زيست محيطي، جايگاه خود را پيدا كرده و اكنون مي تواند جانشين مناسبي براي محصولات معمول و سنتي باشند.