آلودگي آب هاي سطحي و زير زميني در مناطق غير صنعتي

محدوديت منابع آب در دسترس از يك سو و افزايش جمعيت و نياز آنها به مواد غذايي از سوي ديگر، آب را به عنوان يك كالاي اقتصادي با ارزش و استراتژيك مطرح نموده است و اين در حالي است كه فعاليت هاي نادرست كشاورزي، مصرف بيش از حد سموم و كود هاي شيميايي و بهره برداري بي رويه از منابع آب در كشاورزي سنتي و نيمه سنتي در بسياري از مناطق، به شدت كميت و كيفيت منابع آب هاي سطحي و زير زميني را تخريب نموده است و در واقع با توسعه صنعتي و افزايش بي رويه در استفاده از مواد آلي مصنوعي، پيامد هاي منفي جدي بر منابع آب شيرين وارد شده است بطوريكه در هر دهه يك مشكل جديد آلودگي آب در كشورهاي توسعه يافته، ذهن متخصصين را به خود مشغول مي كند. در اين مقاله سعي شده تا با نگاهي جديد به منابع آلوده كننده، زمينه توجه به كنترل مصرف نهاده هاي كشاورزي در مديريت نوين ايجاد شود.