كاربرد ماتريس نرمي در شناسايي محل خرابي سازه ها با استفاده از انرژي كرنشي

مقدمه: روشهاي شناسايي سلامت سازه ها موضوع تحقيقات گسترده اي مي باشد كه تاكنون مورد توجه بسياري از پژوهشگران قرارگرفته و روشهاي تشخيص اسيب در سازه ها به دليل اهميت زياد در شكستهاي سازه اي در زمره اين روشها طبقه بندي مي شوند بروز ترك يا اسيب موضعي در يك عضو از سازه سبب تغييرات موضعي در انعطاف پذيري يا سختي شده و مقدار آن بستگي به مكان و شدت اسيب دارد اين تغييرات بدليل تغيير دادن سختي موضعي سازه رفتار استاتيكي وديناميكي كل سازه را بطور محسوس تحت تاثير قرا رميدهند در بسياري از موارد اين اسيب در كل سازه توسعه پيدا مي كند مگر اينكه سريعا شناسايي شود. مشخص كردن اسيب هاي اوليه در سازه ها بسيار مهم بوده و لي تاثير اسيب هاي كوچك در پاسخ سازه ها بسيار ناچيز و يافتن آنها با استفاده از سيگنالهاي سازه بسيار مشكل است.