مقايسه تاثير زاج و آهكبر مقاومتتكمحوري خاكرسواگرا

وجود املاح مختلف به ويژه سديم در بعضي از خاكهاي ريزدانه رسي باعث ايجاد پديده واگرايي در اين خاكها ميشوند. اين پديده همواره مشكلات فراواني را در ساخت و بهره برداري از سازه هاي آبي، نظير فرسايشسدهاي خاكي، كانالها و تاسيسات آبگير و انحراف آب و فرسايشخاكريزها ايجاد مي كند. خاكهاي رس واگرا با خصوصي?ات منحصر به فرد خود، خاكهايي هستند كه در شرايط معيني سريعاً فرسايشيافته و توسط جريان آب شسته مي شوند. براي رفع مشكل واگرايي ميتوان از روشهاي اصلاح شيميايي نظير تثبيت با سولفات آلومينيوم (زاج) وآهك استفاده كرد. با توجه به اينكه خاكهاي رسي واگرا قابليت تثبيت با سولفات آلومينيم وآهك را دارند، اقدام به بررسي تاثير افزودن سولفاتآلومينيوم وآهك بر مقاومت برشي خاك به عنوان يك اثر ثانويه گرديده است. خاك مورد مطالعه، از منابع قرضه سد در حال ساخت ميرزاخانلو( 2) در شهرستان طارم از توابع استان زنجان تهيه شد. نمونه ها با درصد رطوبت بهينه و با درصدهاي مختلف سولفات آلومينيوم وآهك 3 ،1 ، 0.6 ، 0/3 ،0 و 5 درصد) نسبت به وزن خشكخاكتهيه شدند و آزمايشتكمحوري درسنين عمل آوري 21 ، 14 ، 7 و 28 روزه بر ) روي نمونه ها انجام گرفت. نتايج آزمايشها نشان مي دهند كه با افزودن سولفاتآلومينيوم وآهكبه خاكواگرا و عمل آوري آن، ضمن كاهش ميزان واگرايي خاك، باعثافزايشدر مقاومتفشاري محدود نشده و مدول الاستيسيته خاكمورد نظر شده است، به طوري كه مقدار افزايشدرمقاومت و مدول الاستيسيته با افزودن آهكبيشتر از خاك داراي سولفات آلومينيوم است. در سن عمل آوري 28 روزه، بيشترين مقاومت تك محوري و مدول الاستيسيته، درخاكداراي آهكدر مقدار 3 درصد و در خاكداراي سولفات آلومينيوم بيشترين مقاومت تكمحوري و مدول الاستيسيته در مقدار 5 درصد ميباشد