بررسيبحران اتومبيل محوري در برنامهريزي سنتي حملونقل

در برنامهريزي سنتي حملونقل، غالبا تصميمات در راستاي بهبود وضعيت حملونقل با اتومبيل گرفته ميشود. امروزه مفهومي تحت عنوان برنامهريزي جامع حملونقل، ناظر بر تلفيق مساله برنامهريزي حملونقل با اقدامات مديريت تقاضاي حملونقل مطرح ميباشد. براي گذر از سيطرهمفهومي و امكان ورود به مقوله پياده سازي برنامهريزي جامع حملونقل، نياز به شناسايي عوامل اختلاف اين دو نگرش در برنامهريزي است. دراين مقاله به ريشههاي مساله اتومبيل محوري در برنامهريزي سنتي حملونقل اشاره شده و بر اساس دلايل اولويت يافتن اتومبيل در اين نوع برنامه ريزي، به راهكارهاي مقابله با آن با معرفي برنامه ريزيجامع حمل و نقل گرديده است.