تحليل قابليت اعتماد سازها با استفاده از روش شبيه سازي مونت كارلو

تحليل سازها در تركيه مهندسي پيش‌تر بر اساس روش‌هاي متعين (قطعي) صورت مي‌گيرد. به‌طوري‌كه در طراحي براساس روش‌هاي آيين نامه ليگ تمام متغيرهاي مؤثر در مسئله ازجمله هند صفر، خواص مكانيكي مصالح و بارگذاري قطعي فرض شده و با اعمال ضرايب اطمينان عدم قطعيت را پوشش مي‌دهند. اين ضرايب اطمينان عدم گسيختگي سازها به روش آيين‌نامه ها را تضمين مي‌كند. ليكن در عمل بسياري از پارامترها داراي عدم قطعيت زيادي در ذات خود مي‌باشند كه متعين فرض كردن آن‌ها و با اعمال ضريب اطمينان بزرگ براي پوشش دادن عدم قطعيت را باعث غير اقتصادي شدن طرح است. هدف اين مقاله تحليل قابليت اعتماد سازهها به روش شبيه‌سازي مونت كارلو و مقايسه نتايج تحليل چند سازه با ديگر روش‌هاي در پي تحليل قابليت اعتماد است. براي اين منظور تحليل قابليت اعتماد چند سازه كه حالت حدي آن‌ها داراي روابط تحليلي است با روش مذكور محاسبه شده است. دقت نتايج حاصل شده با روش‌هاي عددي موجود در ادبيات فني مقايسه شده است