ارزيابي روشهاي استاتيكي غيرخطي براي سازه هاي بلند فولادي

در برآورد نيازهاي لرزه اي سازه ها، فرض بر اين است كه پاسخ سازه توسط مود اصلي آن كنترل مي شود.اين فرض براي سازه هاي بلند و مرتفع، بدليل مشاركت مودهاي بالاتر سازه در پاسخ لرزه اي جوابهاي دقيقي را نمي دهد. براي حل اين مشكل روش تحليل استاتيكي غيرخطي مودال ) MPA ( توسط چوپرا و گوئل در سال 0222 ارائه شده است كه اثر مودهاي بالاتر را در برآورد نيازههاي لرزه اي سازه ها برآورد مي كند. در اين تحقيق نيازهاي لرزه اي سازه هاي بلند سه بعدي فولادي با استفاده از روش هاي رايج در آئين نامها و روش استاتيكي غيرخطي مودال ) MPA (، با روش تحليل ديناميكي غيرخطي تاريخچه زماني مقايسه شده است. پارامترهاي مورد ارزيابي شامل جابجايي حداكثر،تغيير مكان نسبي طبقات و درصد تشكيل مفاصل پلاستيك مي باشند. نتايج بدست آمده از تحليل ها نشان مي دهد كه روش تحليل استاتيكي غيرخطي مودال نتايج بهتري را نسبت به روش هاي رايج ارائه مي دهد