ارزيابي تاثير اجزاي اتصال بر گيرداري پاي ستون در ساختمانهاي فولادي

اتصال پاي ستون يكي از مهمترين عناصر سازهاي در ساختمانهاي فولادي ميباشد كه ميزان گيرداري آن تاثير قابل ملاحظهاي بر نتايج تحليل و نيزرفتار واقعي سازه تحت بارهاي ثقلي و جانبي دارد. عوامل زيادي، از جمله ضخامت كف ستون، تعداد و قطر ميل مهارها و نيز ابعاد سختكنندهها،به ،ABAQUS بر گيرداري اتصال پاي ستون مؤثر ميباشند. در تحقيق حاضر، با انجام تحليلهاي غيرخطي با استفاده از نرم افزار اجزاي محدودبررسي تأثير هر يك از پارامترهاي ياد شده بر عملكرد اتصال پاي ستون پرداخته شده است. نتايج تحليلهاي اجزاي محدود شامل رفتار لنگر- دوران پاي ستون و نيز نحوه گسترش و توسعه تنشها و تغيير شكلها نشان ميدهند كه تغيير در مشخصات هر كدام از اجزاي مختلف اتصال، سبب تغيير در عملكرد و ميزان گيرداري اتصال پاي ستون ميشود. اين آثار با توجه به پارامترهاي موثر در اتصال پاي ستون، دسته بندي و ارائه گرديدهاند.