ارزيابي اندركنش خاك ژئوسينتتيك با آزمايش بيرون كشش و مقايسه نتايج آن با روابط -تئوريك

استفاده از ژئوسينتتيكها براي تسليح خاك در طي سه دهه گذشته و در حال حاضر به خوبي در ساخت سازه هاي خاكي پذيرفته شده است.قابليت همه شيوههاي تسليح خاك بستگي به كيفيت مكانيسم انتفال تنشهاي كششي در خاك دارد. بكارگيري مسلح كنندهها نيروي مقاومت را در توده خاك ازطريق تامين نيروي كششي افزايش، تغييرشكل هاي افقي را كاهش و متعاقباً پايداري كلي را در سازه هاي خاكي افزايش مي دهد. نحوه اندركنش خاك ژئوسينتتيك طي سه دهه اخير هم بصورت تئوريك وهم تجربي مطالعه شده، اما كما كن رفتار سطح تماس خاك - - ژئوسينتتيك به صورت پيچيده باقي مانده است. بر اين اساس يكي از مسائل مهم و اساسي در تحليل و طراحي سازههاي خاك مسلح تعيين پارامترهاي مقاومتي اندركنش خاك ژئوسينتتيك در حالت بيرون كشش يا برش مستقيم مي باشد. تعيين هر چه دقيقتر پارامترهاي مقاومتي سطح - تماس ژئوسينتتيك مصالح خاكي ) زاويه اصطكاك و چسبندگي سطح تماس( براي طراحي سازههاي خاكي حائز اهميت بسيار ميباشد. در اين – مقاله براي ارزيابي تجربي اندركنش خاك ژئوسينتتيك آزمايش هاي بيرون كشش انجام گرديده و سپس مقاومت بيرون كشش سطح تماس - اندركنش خاك ژئوسينتتيك با استفاده از روابط تئوريك در مقايسه با آزمايشها مورد ارزيابي واقع شده است. فرمولهاي تئوريك اصلاحي در - مقايسه با نتايج آزمايشها تطابق خوبي را نشان ميدهد. بنابراين در صورت عدم وجود نتايج آزمايشگاهي به راحتي ميتوان از فرمولهاي پيشنهادي براي تحليل و طراحي سازه هاي خاك مسلح استفاده نمود