آناليز موجك و آسيب در سازه ها

كشف آسيب در سازه ها در سال هاي اخير بعنوان يك مسئله مهمي در زمينه مهندسي ظاهر شده است. ترك، آسيبي است كه اغلب در عضو هاي سازه اي رخ مي دهد و ممكن است موجب گسيختگي هاي جدي در سازه شود. براي امنيت سازه اي، يك ترك بايد در حالت اوليه كشف شود. شناسايي ترك در سازه ها با پوشش خارجي و عايقكاري به طور ديداري ممكن نيست. چنين ترك هايي لازم است كه توسط روش هاي غير مخرب شناسايي شوند. در دهه اخير پژوهشگران بسياري به بررسي روش هايي براي كشف آسيب در سازه ها، پرداخته اند. در اين ميان روش آناليز موجك بعنوان روشي قابل قبول از طريق مشاهدات عددي و آزمايشگاهي، مورد تاييد واقع شده است. اين آناليز بروي پاسخ سازه آسيب ديده انجام مي شود و محل آسيب بصورت اغتشاشاتي در نمودار ضرايب موجك نمايان مي گردد. محققان بسياري در اين زمينه مطالعاتي را داشته و به نتايج خوبي براي كشف ترك رسيده اند. اين مقاله به بررسي و بازبيني تحقيقاتي كه در زمينه كشف آسيب توسط تبديل موجك انجام شده است، مي پردازد و مزايا و محدوديت هاي اين روش را بيان مي كند.