ارزيابي رفتار لرزه اي قابهاي خمشي ايزوله شده تحت زلزله هاي ميدان نزديك

ميدانيم كه زلزله يكي از مخرب ترين پديده هاي طبيعي است و بشر همواره سعي در كاهش تلفات ناشي از آن داشته است يكي از روشهاي نوين براي كاهش اثرات زلزله در سازه ها استفاده از جداگرهاي لرزه اي مي باشد در اين پژوهش تاثير وجود جداگر در رفتار سازه هاي فولادي قاب خمشي نزديك گسل مورد بررسي قرارگرفته است به اين منظور سه سازه با پلان مشابه كه به ترتيب داراي 7 ، 12 و 20 طبقه مي باشند را درنظر گرفته ايم اين سه سازه به ترتيب معرف سازه هاي كوتاه متوسط و بلند هستند نيروي جانبي زلزله بصورت تاريخچه پاسخ در هر دو جهت X,Y مربوط به زلزله طبس مطابق دستورالعمل آيين نامه 2800 به سازه اعمال گرديده است اعمال جداگر به سازه ها منجر به افزايش دوره تناوب سازه و در نتيجه كاهش پاسخ ها و بهبود رفتار سازه مي شود. اين مساله براي سازه هاي 7و12 طبقه اتفاق افتاد. براي سازه هاي بلند با دوره تناوب بالا افزون جداگر تاثيري بررفتار و پاسخ سازه ندارد و ممكن است باعث افزايش پاسخ هم شود.