ارزيابي خطر برخورد لرزه اي سازه هاي شهر تهران

تجربه بدست آمده از زلزله هاي گذشته نشان ميدهد كه پديده برخورد لرزه اي به دليل تفاوت در خصوصيات ديناميكي سازه هاي مجاور و عدم رعايت فاصله مناسب در مناطق شهري نقش مهمي در خرابيها ايفا كرده است از سال 1369 ويرايش اول 2800 ايران به فاصله گذاري ساختمان ها براي جلوگيري از ضربه زدن آنها به يكديگر توجه كرده و ضوابطي را معرفي نمودها ست اين روال در ويرايش هاي بعدي آيين نامه نيز بدون تغيير اساسي حفظ شده است و در بسياري از موارد ساختمان ها بدون در نظر گرفتن فاصله مناسب از يكديگر احداث شده است كه تعريف شاخصي براي تعيين پتانسيل خرابي ساختمان هاي موجود در اثر ضربات لرزه اي به منظور جلوگيري از اين آسيب ها امري ضروري مي باشد بدين منظور در اين پژوهش با توجه به پارامترهاي موثر در نحوه خرابي ساختمانها شاخص خرابي در اثر برخورد لرزه اي تعريف گشته و در نهايت تعدادي از ساختمانهاي خيابان كريم خان زند به عنوان نماينده ساختمانهاي شهر تهران انتخاب و براساس اين شاخص مورد ارزيابي قرارگرفت.