اثرطول تكيه گاه برآبشستگي تكيه گاه پل درمقطع مركب

شكست پلها ناشي ازآبشستگي درتكيه گاه پلها اهميت مطالعه درمورد پيش بيني آبشستگي و راه هاي كاهش آن را روشن مي سازد طول تكيه گاه يكي ازمهمترين پارامترهاي موثربرآبشستگي مي باشد اكثر تكيه گاه پلها دردشت سيلابي قرارگرفته اند و قرارگرفتن آنها درمجراي اصلي كمتر رايج است يكي از موارد متداول دردشت سيلابي وجود پوشش گياهي مي باشد هدف اين تحقيق بررسي تاثير طول تكيه گاه بر آبشستگي تكيه گاه با ديوارعمودي درمقطع مركب مي باشد آزمايشها درطول هاي مختلف تكيه گاه تراكم هاي گوناگوني پوشش گياهي دردشت سيلابي و شرايط ابشستگي آب زلال انجام گرفت نتايج نشان ميدهد دريك عمق ثابت با افزايش طول تكيه گاه تاثير پوشش گياهي دركاهش عمق آبشستگي بيشتر مي شود همچنين دركمترين عمق آب دردشت سيلابي با افزايش طول تكيه گاه عمق ابشستگي با يك نرخ افزايشي افزايش مي يابد.