شاخص ه اي پايداري در آيين نامه هاي عمران شهري

پايداري از انتهاي قرن بيستم تاكنون به عنوان يكي از عوامل توسعه درجهان امروز به شمار مي رود با توجه به اسكان بيش از 65% جمعيت كشورمان در شهرها لزوم رعايت پايدار در ساخت و سازهاي شهري مشخص است اين نوشتار با بررسي عوامل انرژي محيط جامعه و منابع كه شاخصهاي موثر برپايداري هستند سعي در برداشتن گام اول براي تهيه آيين نامه هاي عمران با تاكيد برپايداري به عنوان سنگ بنا و شالوده دارد طبعا سه آيتم آخر با توجه به شرايط بوم شناختي و ضعيتهاي مختلفي خواهد داشت و مي توانددر پژوهشهاي آتي مدنظر قرارگيرد. درنهايت لحاظ تعامل بين عوامل پايداريبريكديگر و برروند عمران شهري را حداقل موارد لازم جهت تهيه چنين آيين نامه اي دانسته شده است. توجه به جامعه مهندسي به عنوان يكي از ذينفوذان اين آيين نامه و ساكنين شهر به عنوان ذينفعان نيز از ديگر از گزينه هاي جمع بندي به شمار مي ايد استفاده از بررسي هاي كتابخانه اي با توجه به مباني پايداري شالوده روش انجام اين تحقيق بوده است.