بررسي تأثير ضايعات پودر شيشه با دانه بندي مختلف بر مقاومت بتن

بطور كلي بتن يكي ازمهمترين مصالح مصرفي در احداث سازه ها و بناهاي عمراني نظير ساختمانها،پل ها و سدها مي باشد و به علت دارا بودن خواص ويژه ي خود، بسيار مناسب براي استفاده در اين اهداف است ازينرو استفاده از آن بعنوان مصالح اصلي سازه ها روز به روز درحال گسترش بوده و از سويي ديگر،يكي از دغدغه ها و شايد بتوان گفت مهمترين اهداف محققين دستيابي به طرحي جديد با ويژگيهاي برتربراي اين نوع مصالح مي باشد. از طرف ديگر بزرگترين هدف قوانين زيست محيطي تا حد امكان كم كردن ضايعات و زباله هاي بدست آمده از صنعت مي باشد. بطور كلي موادي مانند شيشه كه مي تواند بارها و بارها بدون تغيير، ذوب، مجدداً مورد استفاده قرار گيرد بدون اينكه تغييري در خواصش ايجاد شود جايگاه خاصي در صنعت بازيافت پيدا كرده است. اما در برخي موارد استفاده از ضايعات شيشه خصوصاً شيشه هايي كه قابل بازيافت نيستند سبب مي شود كه محققين از آن در بدست آوردن مصالح تركيبي استفاده كنند. در اين مقاله تاثير پودر شيشه با دانه بندي مختلف بر مقاومت بتن مورد بررسي قرار گرفته است. به اين منظور با تكيه بر آزمونهاي آزمايشگاهي نمونه هاي بتن ساخته شده با درصدهاي مختلف پودر شيشه مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه استفاده ازشيشه عبوري از الك نمره 100 و مانده روي الك 200 در شرايط استفاده از شيشه به مقدار 3 درصد وزني سيمان، بيش از 74.7 درصد مقاومت بتن را مي تواند افزايش دهد. بدين ترتيب مي توان گفت كه با استفاده از پودر شيشه مي توان بتني با كيفيت بهتر و قيمت مناسب تر توليد نمود و از طرفي در ايجاد محيطي پاك و عاري از آلودگي كوشيد. هچنين با استفاده از اين ماده ي ازرشمند مي توان از صرف هزينه و انرژي زياد به خاطر بازيافت شيشه جلوگيري نمود