بررسي بتن فوق سبك و جايگزين پلي استايرن در ساختمان سازي مدرن

بتن فوق سبك ماده اي با تركيبات جديد و فوق العاده سبك است كه با توجه به مصالح مصرفي مقاومت خوبي از خود نشان مي دهد. در اين بتن همانند بتن هاي معمولي از شن و ماسه استفاده نمي شود و عدم وجود شن و ماسه باعث سبك شدن و همگن شدن ساختار بتن گرديده و مواد تشكيل دهنده كه تقريباً از يك خانواده مي باشند ساختار مناسبي را براي شكل گرفتن اين محصول بوجود مي آورند. ساختمان اين بتن متخلخل بوده و همين باعث سبك شدن و كاهش بار مرده حاصل از آن در ساختمان مي شود و از طرفي حبابهاي محبوس موجود در بتن عامل عايق شدن در برابر صدا، گرما و سرما مي گردد. تركيبات اين بتن به گونه اي انتخاب شده كه بيشتر نقش پر كننده را دارد و مزيت هاي بسيار بالايي نسبت به پلي استايرن و سفال داشته و به علت كوتاه شدن پروسه ساخت اصل سرمايه در كمترين زمان باز مي گردد. مواد تشكيل دهنده بتن فوق سبك عبارت است از فوم پروتئينه، الياف پلي پروپيلن، سيليس، سيمان تيپ 2 و مواد افزودني ديگر كه بسته به نياز مصرف توليد، جهت رسيدن به دانسيته و مقاومت لازم در پروسه ساخت اضافه مي گردد. در اين مقاله سعي شده است كه اثر درصد هاي مختلف ميكروسيليس، الياف پلي پروپيلن، الياف پشم سرباره، دوده سيليس و ماده كفزا بر مقاومت فشاري و دانسيته حجمي اين نوع بتن مورد بررسي و مقايسه قرار گيرد تا حدي كه بتوان آن را با بلوكهاي پلي استايرن ديواري و كف قابل قياس كرد كه البته نتايج بدست آمده نشان دهنده بتني فوق سبك و مقاوم و دور از تصور مي باشد