بررسي اثر استفاده از بتن سه جزئي حاوي دوده سيليسي و پوميس برزمان شروع خوردگي آرماتور در اثر نفوذ يون كلر

در اين تحقيق استفاده تركيبي از پوزولان طبيعي پوميس با دوده سيليسي روي دوام در برابر خوردگي آرماتورها در بتن هاي سه جزئي بررسي شده است. مخلوطهاي مورد مطالعه شامل مقدار مواد سيماني 420 كيلوگرم بر متر مكعب و نسبت آب به مواد سيماني 0/38 بوده اند ويژگي هاي مختلف اين نوع بتن ها شامل مقاومت فشاري، آزمايشRCPTو ضريب انتشار يون كلر بدست آمده از آزمايشRCMT تا سن 180 روز مورد ارزيابي قرار گرفتند. براساس ضرايب انتشار يون كلر از طريق حل معادله انتشار يون كلر در بتن، زمان خوردگي آرماتور در بتن هاي سه جزئي بررسي شده و با بتن دوجزئي و بتن كنترل مقايسه شده است. نتايج بدست آمده از اين پژوهش نشانگر آن است كه با تركيب نسبت هاي مناسب دوده سيليسي و پوزولان طبيعي مي توان به بتني دست يافت كه علاوه بر داشتن خصوصيات مناسب از نظر دوام، داراي روند مناسب كسب مقاومت نيز باشد. همچنين نتايج نشانگر افزايش قابل توجه زمان شروع خوردگي آرماتور در بتن هاي سه جزئي در مقايسه با بتن هاي دوجزئي مي باشد