ارائه يك روش بهينه مقاومسازي لرزه اي با توجه به پارامترهاي كارايي،هزينه و زمان

هدف اصلي اين تحقيق بررسي تحليلي اثرات روشهاي مختلف بهسازي لرزه اي بر افزايش كارايي لرزه اي قابهاي بتن مسلح كوتاه مرتبه موجود و همچنين مقايسه اقتصادي و زماني اجراي اين روشها و در نهايت ارائه توصيه هايي جهت انتخاب طرح بهينه از ميان گزينه هاي موجود مي باشد. سازه هاي در نظر گرفته شده جهت مدلسازي در اين تحقيق از نوع بتن مسلح و داراي پنج طبقه مي باشد. سه طرح مختلف بهسازي لرزه اي مورد مطالعه قرار گرفت: 1 - بكار گيري بادبند فولادي، 2 - بكارگيري ديوار برشي و 3 - استفاده از پوشش بتني جهت مقاومسازي اعضاي سازه اي. براي مدل بادبند فولادي و ديوار برشي حالات مختلف قرارگيري اين اعضا در ارتفاع ساختمان نيز مدلسازي و مدلي كه داراي كارايي لرزه اي بهتري بود انتخاب شد. براي تحليل مدلهاي تشريح شده از تحليل ديناميكي طيفي استفاده و اثرات تشديد لنگر در نظر گرفته شده است. براي كنترل چگونگي تغيير كارايي لرزه اي قابها از فاكتورهايي چون حداكثر جابجايي نسبي طبقات، تحولات نيروي محوي ستونها و نسبت برش به وزن طبقات استفاده شده است. در پايان با انجام مقايسه اقتصادي و زماني اجراي روشهاي معرفي شده توصيه هايي جهتانتخاب روش بهينه مقاومسازي لرزه اي ارائه شده است. جهت مقايسه اقتصادي از روشهاي علم اقتصاد مهندسي كمك گرفته شده و براي مقايسه زماني اجراي روشهاي ذكر شده از علم مهندسي سيستم و برنامه ريزي خطي جهت مدلسازي فعاليتها بهره گرفته شده است.