جايگاه و اهميت تعيين و طراحي راه هاي تخليه اضطراري مناطق سانحه ديده به محل هاي اسكان موقت از ديدگاه مديريت بحران

مهمترين اقدام پس از بروز سوانح، تخليه اضطراري منطقه سانحه ديده به محل هاي سكان موقت و ارائه خدمات امدادي مي باشد. با بروز سوانح، تقاضا براي استفاده از راه ها افزايش و سطح سرويس دهي راه ها به دليل خسارات وارده كاهش مي يابد. حفظ عملكرد شريان هاي حياتي، مخصوصا راه براي پاسخگويي مناسب به هنگام بروز زلزله، ضروري مي باشد. عدم وجود راه هاي ايمن و بهينه براي تخليه اضطراري و امداد و نجات، باعث افزايش شدت خسارات ناشي از سانحه مي شود. در حال حاضر در طراحي راه هاي شهري به شاخص هاي تخليه اضطراري توجه شايسته اي نمي شود. با رعايت شاخص هاي پيشنهادي مديريت بحران از قبيل ايمني، ترافيك، طول مسير و ... در طراحي و تعيين راه هاي تخليه اضطراري، فرايند تخليه در كمترين زمان و از كوتاه ترين مسير ممكن، بهينه مي شود. با توجه به اهميت موضوع، در اين مقاله به اهميت مسيرهاي تخليه اضطراري درون شهري و تعيين شاخص هاي موثر در طراحي آنها پرداخته مي شود.