بررسي ساختمان هاي بتني پيش ساخته و بتني درجا از لحاظ تغيير مكان جانبي و دريفت

ضعف اتصالات پيش ساخته باعث شده است كه استفاده از سازه هاي پيش ساخته با مسائل فراواني در مناطق با لرزه خيزي زياد مواجه باشد. كه اين ضعف در ساختمان هاي بلند مرتبه بيشتر نمايان مي شود. در اين مطالعه اقدام به مدل سازي يك ساختمان ده طبقه با استفاده از بتن پيش ساخته و بتن درجا شده است كه نتايج نشان داده است كه سازه بتون پيش ساخته از لحاظ تغيير مكان جانبي و دريفت از طبقه سوم به بالا از حد مجاز فراتر رفته و سازه از نظر ايستايي جانبي قابل قبول نمي باشد. در نهايت سختي اتصال انتهاي تير به ستون ها و درصد گيرداري اتصالات به صورت اطلاعات ورودي به نرم افزار تحليل داده شده است و نتايج نشان مي دهد كه با احتساب درصد گيرداري 99/9 درصد مي توان سازه را از نظر تغيير مكان جانبي و درفت مورد قبول قرار داد.