بررسي تاثير نوع سيمان برخواص فيزيكي بتن هاي متاكائولني در محيط هاي مهاجم

يكي از عوامل مخرب تاثير گذار بر خواص فيزيكي بتن، حمله سولفات ها و كلرها به آن مي باشد. از آنجايي كه بسياري از آبها همچون آب دريا و لايه هاي خاك زيرزميني، محيط هايي سولفاته و كلري هستند بررسي اين محيط ها بر روي خواص فيزيكي بتن توجه محققين را به خود جلب نموده است. به منظور بررسي تاثير نوع سيمان بر خواص فيزيكي بتن هاي ساخته شده با متاكائولن در محيط هاي كلري و سولفاتي، يك سري مطالعات آزمايشگاهي انجام پذيرفته است. در اين تحقيق، از سنگدانه شكسته كوهي، سيمان پرتلند نوع I و II و V فوق روان كننده، پودر متاكائولن، آب، سولفات منيزيم و سولفات سديم و كلريد سديم استفاده شده است. متاكائولن با درصد وزني 15% جايگزين سيمان گرديد و بدين ترتيب نمونه هاي حاوي متاكائولن و شاهد ساخته شدند. طرح اختلاط بتن بر اساس ACI طراحي گرديد و نسبت آب به سيمان در طرح ها ثابت در نظر گرفته شد. در اين تحقيق براي ساخت نمونه ها از قالب هاي مكعبي 10*10*10 سانتيمتر استفاده شده است. مقاومت فشاري نمونه ها در سنين 7 و 28 و 54 و 91 روزه پس از قرار گرفتن در محيط هاي سولفاته و كلري مورد آزمايش قرار گرفتند. همچنين درصد جذب آب و وزن مخصوص نمونه ها نيز تعيين گرديدند. بر اساس نتايج به دست آمده، وجود متاكائولن در بتن در عين افزايش تراكم نمونه ها، باعث افزايش مقاومت بتن در برابر حمله سولفات ها و كلرها مي گردد. همچنين نمودارهاي مربوطه ترسيم و حالت بهينه نيز تعيين گرديده است.