بررسي تاثير محيط سولفاته بر مقاومت فشاري بتن هاي حاوي متاكائولن

يكي از عوامل مخرب تاثير گذار بر مقاومت فشاري بتن، حمله سولفات ها به آن مي باشد. از آنجايي كه بسياري از آب ها همچون آب دريا و لايه هاي خاك زيرزميني، محيط هايي سولفاته هستند بررسي اين محيط بر روي خواص مكانيكي بتن توجه محققين را به خود جلب نموده است. متاكائولن به عنوان يك پوزولان طبيعي توانمند كه در سال هاي اخير در برخي از كشورها جزئي از طرح اختلاط بتن شده است باعث بهبود خصوصيات مكانيكي و دوام بتن مي گردد. به منظور بررسي تاثير محيط سولفاته بر مقاومت فشاري بتن حاوي متاكائولن، يك سري مطالعات آزمايشگاهي انجام پذيرفته است. در اين تحقيق، از سنگدانه شكسته، سيمان پرتلند نوع II، فوق روان كننده، پودر متاكائولن، آب، سولفات منيزيم و سولفات سديم استفاده شده است. متاكائولن با درصدهاي وزني 5 و 10 و 15 جايگزين سيمان گرديد و بدين ترتيب نمونه هاي حاوي متاكائولن و شاهد ساخته شدند. طرح اختلاط بتن بر اساس ACI طراحي گرديد و نسبت آب به سيمان در طرح ها ثابت در نظر گرفته شد. در اين تحقيق براي ساخت نمونه ها از قالب هاي مكعبي 10*10*10 سانتيمتر استفاده شده است. مقاومت فشاري نمونه ها در سنين 7 و 28 و 54 و 91 روزه پس از قرار گرفتن در محيط سولفاته مورد ازمايش قرار گرفتند. آزمايش ها بر روي نمونه ها در دو حالت بدون عمل آوري و عمل آوري 3 و 7 روزه انجام گرديد. همچنين درصد جذب آب و وزن مخصوص نمونه ها نيز تعيين گرديدند. بر اساس نتايج به دست آمده، وجود متاكائولن در بتن علاوه بر كاهش ميزان جذب آب، باعث افزايش مقاومت بتن در برابر حمله سولفات ها مي گردد. نقش عمل آوري در بتن هاي حاوي متاكوئولن نيز در مقاومت فشاري اين نموته ها حائز اهميت است. همچنين نمودارهاي مربوطه ترسيم و حالت بهينه نيز تعيين گرديده است.