تحليلي پيرامون فرآيندهاي جذب و بيوجذب و كاربردهاي آن در حذف تركيبات فنلي

امروزه در بسياري از شهرهاي دنيا، آلاينده هاي آلي مختلف از جمله فنل و مشتقات آن از طريق منابع مختلفوارد محيط زيست شده و آلودگي آب هاي سطحي و زيرزميني را افزايش مي دهد. جذب سطحي روشي ساده، اغلباقتصادي، سريع و بدون نياز به مواد شيميايي مي باشد و مقادير كم آلاينده هاي آلي را از محلول هاي آبي حذف مي نمايد امامشكلاتي مانند راندمان كم، توليد محصولات جانبي سمي و گاهي هزينه زياد عوامل محدود كننده استفاده وسيع از ايناستراتژي هستند از اين رو استفاده از ميكروارگانيسم هايي مثل جلبك ها و قارچ ها در محيط هاي آبي برايبيوجذب فلزات و آلاينده هاي آلي در مقياس آزمايشگاهي و ميداني در سال هاي اخير مورد مطالعه قرار گرفتهاست. بيوجدب ويژگي مشخصي از انواع غيرفعال و مرده است كه غلظت تركيبات را حتي از محلول هاي رقيقبوسيله جدب كاهش مي دهد و غالبا ساختار ديواره سلولي گونه هاي مشخصي از جلبك ها، قارچ ها و باكتري ها باعث اين پديده مي شود. به عنوان مثال فنل، 2-كلروفنل و 4- كلروفتل به صورت موثري با استفاده از بيوجذب توسط جلبك Sarrgasum muticcum حذف مي شوند.