ارزيابي تغييرات زماني كيفيت آب هاي زيرزميني دشت فيروزآباد طي سال هاي 83 تا 90 و تعيين كيفيت اين منابع براي مصرف شرب

آبهاي زيرزميني در مناطق خشك و نيمه خشك يكي از منابع مهم و ارزشمند براي مصارف مختلف از جملهآشاميدن محسوب ميشوند. با روند روبه رشد جمعيت و برداشت بي رويه از آبهاي زيرزميني براي كاربردهاي شرب،كشاورزي و صنعت كيفيت آبهاي زيرميني روبه زوال است. بنابراين دانستن كيفيت اين منابع به مصرف بهينهي آبكمك خواهد كرد. دشت فيروزآباد در غرب استان فارس واقع شده است كه آبهاي زيرزميني منبع اصلي آب شربهستند. هدف از انجام تحقيق بررسي تغييرات زماني كيفيت آبهاي زيرزميني دشت فيروزآباد و تعيين تناسب اين آبهابراي مصرف شرب است. در اين تحقيق از دادههاي كيفي آب زيرزميني فيروزآباد طي سالهاي 83 تا 90 استفاده شده است. نتايج نشان داد ميانگين پارامترهاي كيفي از جمله كاتيونها و آنيونهاي اصلي، هدايت الكتريكي (EC)، كل جامدات محلول (TDS) و سختي آب (TH) در طي ماههاي مرطوب داراي غلظت بيشتري بودند. در واقع كيفيت آب در ماههاي خشك به مراتب بهتر از كيفيت آب در ماههاي مرطوب بود. بر اساس نمودار پايپر نشان اكثر نمونههاي آب در گروه Ca+HCO3 قرار داشتند. آنيون و كاتيون غالب به ترتيب بيكربنات و كلسيم بودند. ميانگين اكثر پارامترهاي كيفي زير حد مجاز بود و آب زيرزميني فيروزآباد در مجموع كيفيت مناسبي براي شرب داشت.