اثرات ناهماهنگي اقليمي و هيدرولوژيكي در لزوم احداث شبكه هاي آبياري و زهكشي براي كنترل آلودگي

بخش عمده كشور ايران، به علت موقعيت جغرافيايي و اقليمي خود در زمره مناطق خشك و نيمه خشك جهان محسوب شده و بامحدوديت و كمبود آب مواجه است . با نگرشي بيشتر و عميق تر به اين مسئله وجود ارتباطات مديريت بهره برداري و نگهداري ازمنابع آب امري اجتناب ناپذير مي باشد. امروزه نقش آب به عنوان يك ماده اساسي و كليدي براي تامين شرايط توسعه پايدار درسطوح بين المللي، منطقه اي و ملي مطرح است. آبياري با آب هاي سديم دار در ارتباط با عوامل مختلف از قبيل نياز جذبي ومقاومت گياه كشت شده ، نفوذ پذيري خاك و غلظت و عمق آب زير زميني و غيره مي تواند موجب جذب سديم، در كمپلكسجذبي خاك گردد. از نكات مهم در ارتباط با مديريت آبياري خاك در مناطق گر م و خشك توجه به پراكنش نمك ها در نيم رخاست. احداث شبكه ها و روش هاي مختلف آبياري در مناطق خشك منجر به شكل هاي مختلفي از پراكنش نمك در نيم رخ ميشوند و اين پراكنش در رشد گياه و موفقيت يا شكست بهره برداري از عمليات كشت و كار اثري تعيين كننده دارد. در اين تحقيقسعي بر آن است كه مسايل شبكه هاي آبياري در مناطق خشك بررسي و توصيه هايي به منظور اصلاح شبكه ارايه شود.