A practical study in order to utilize in Tabriz metro stations crisis management system and civil defense to reduce the casualties resultingfrom natural disasters

دفاع وداشتن آمادگي دربرابرحوادث و بلاياي طبيعي ازابتدا جز لازمه هاي زندگي بشر بوده كه به فراخور دوران تمدن بشري به روشهاي گوناگون بروز نموده است پس ازايجاد كلانشهرها نحوه مديريت آنها روش هاي پيچيده تري را مي طلبد و موجب گرديده است تا مديريت بلاياي طبيعي و پدافند غيرعامل به علمي ميان رشته اي و تلفيقي ازروشهاي دانش مديريت مهندسي و نظامي با زيرشاخه هاي مختلف تبديل شود ازطرفي با توجه به ماهيت غيرمترقبه بودن غالب حوادث طبيعي و لزوم اتخاذب سريع و صحيح تصميم ها و اجراي عمليات دانشي را تحت عنوان مديريت بحران بوجود آورده است اين دانش به مجموعه فعاليت هايي اطلاق ميشود كه قبل بعد و هنگام وقوع بحران كاهش اثرات اين حوادث و كاهش اسيب پذيري انجام گيرد مترو كه درشرايط عادي به عنوان يكي ازاركان سيستم حمل و نقل و ترافيك شهري و درشرايط بحران به عنوان فضاي امن پناهگاهي كاربري داشته باشد بعنوان يكي اززيرساخت هاي توسعه يافتگي و افزايش ايمني شهرها محسوب ميگردد بطور مثال پس ازجنگ جهاني دوم دولت المان توسعه پدافند غيرعامل را دردستور كار خود قرار داد و علاوه برسازمان هاي دولتي نيز به صورت داوطلبانه و افتخاري دراين زمينه با دولت همكاري نمايند بسياري ازتاسيسات و ساختمان هاي اين كشور بصورت دو منظوره احداث ميشود و علاوه بر كاربردهاي متفاوت درشرايط عادي درشرايط بحران به پناهگاه تبديل ميشود كه ازجمله اين مراكز به خطوط راه اهن زميني و ايستگاه هاي مترو و پاركينگ هاي بزرگ ساختمان ها اشاره كرد.