كاربرد كنترل كننده لياپانوف بهينه سازي شده در كنترل ارتعاشات سازه هاي مرتعش

يكي از روشهاي كنترل نيمه فعال سازهها استفاده از ميراگرهاي مغناطيسي است. قابليت كنترل نيروي اعمال شده توسط ميراگر به سازه با استفاده از تغيير در جريان الكتريسيته ورودي، توليد شده در يك منبع انرژي محدود همانند يك باطري سبب شده است تا اينميراگر به نحو موثري در كاهش ارتعاشات نامطلوب سازهها بكار رود. استراتژي كنترل يكي از عوامل بسيار مهم در كارآمدي ميراگر مغناطيسي است زيرا مقدار جريان الكتريسيته ورودي به ميراگر در زمان ارتعاش سازه به استراتژي كنترلي بكار گرفته شده وابسته است. از جمله اين استراتژيها، استراتژي كنترل كننده لياپانوف است. ماتريس بكار گرفته شده در معادله لياپانوف، يك ماتريس معينمثبت متقارن است كه معمولا به صورت قطري با درايههاي مثبت در نظر گرفته ميشود. از آنجا كه معيار مشخصي جهت انتخاب درايههاي اين ماتريس وجود ندارد در تحقيق حاضر به ارائه روشي به منظور تعيين درايههاي ماتريس مذكور پرداخته ميشود تا از حداكثر قابليت كنترل كننده لياپانوف استفاده شود. جهت ارزيابي روش ارائه شده، از اين روش جهت كنترل ارتعاشات يك سازه 3طبقه با استفاده از ميراگر مغناطيسي استفاده شده است. نتايج حاصل از محاسبات عددي انجام شده، سودمندي استراتژي ارائه شده را نسبت به استراتژهاي غير فعال ثابت مينمايد.