بهينه سازي تاشه شبكه هاي تخت دو لايه فضا كار با استفاده از الگوريتم ژنتيك

هدف اساسي در مهندسي عمران ايجاد طرحي است كه در برابر نيازهاي مورد نظر و نيز شرايط موجود، بيشترين كارآيي را داشته باشد. در بهينه سازي سازه ها اين عمل، معادل با تعيين گروهي از متغيرهاي طراحي است كه بر حسب بارهاي اعمالشده و قيدها و پارامترهاي از پيش تعيين شده، موجب كمينه شدن تابع هدف گردند. در اين تحقيق جهت بدست آوردن طرح بهينه تاشه شبكه هاي تخت دولايه فضاكار از روش الگوريتم ژنتيك استفاده شده است. همچنين در اين پژوهش سطح مقطعاعضاء و عمق شبكه دولايه به عنوان متغيرهاي طراحي به صورت پيوسته بدست آورده شده، در ضمن وزن سازه نيز به عنوانتابع هدف انتخاب شده است. همچنين مقايسه شده كارآيي الگوريتم ژنتيك با برخي از روشهاي ديگري با ذكر مثالي و براي بدست آوردن وزن بهينه با استفاده از الگوريتم ژنتيك از نرم افزارMatlab استفاده شده است. محدويت هاي كه براي مسأله بهينه سازي در اين پژوهش درنظر گرفته شده شامل تغييرمكان گره ها ، تنش ها و ضريب لاغري اعضا مي باشند