تعيين شاخص هاي كمي مكان يابي جهت احداث سد زيرزميني مطالعه موردي دشت رامهرمز

استفاده از آب هاي زيرزميني با عنايت به دسترسي آسان از زمان هاي گذشته مورد توجه بوده است. اما حفظ و نگه داري اين منبع آب شيرين با توجه به افزايش مصرف خود يكي از مسائل مهم و قابل توجه بوده است. مطالعات و تحقيقات فراواني در اين زمينه انجام شد و يكي از راهكارهاي پيشنهادي سدزيرزميني است. اين سدها مسير جريان آب زيرزميني را قطع نموده و با ممانعت از حركت طبيعي آب، ذخيره خوبي را فراهم مي كنند، به گونه اي كه راهمفيدي جهت تصفيه و ذخيره آب محسوب مي شوند. در اين پژوهش به بررسي شاخص هاي مكان يابي جهت احداث سد زيرزميني و به صورت موردي در منطقه نيمه خشك دشت رامهرمز واقع در جنوبغرب ايران مي پردازيم. نتايج نشان مي دهد، مناسب ترين مكان جهت احداث سد زيرزميني با استفاده از اطلاعات موجود و به كارگيري تصاوير ماهواره اي در اين منطقه در جنوب دشت و در حوالي روستاهاي گباس و بنه نفل و در تنگه اي به طول 2222 متر مي باشد. بررسي ها نشان داد كه اين منطقه از نظر مورفولوژيكي داراي وضعيت بسيار خوب و از لحاظ هيدرولوژيكي داراي وضعيت نسبتاً خوبي جهت احداث سد زيرزميني مي باشد