مطالعه و بررسي آزمايش هاي مربوط به بتن خود متراكمSCC در فاز خميري و تفسير نتايج بدست آمده

پايداري و دوام بتن از جمله مباحثي هستند كه در اجراي هرچه بهتر سازه هاي بتني همواره مطرح مي شوند. سالهاي زيادي است كه از بتن به عنوان يكي از مصالح مهم با قابليت تحمل فشارهاي بالا استفاده مي شود و همواره تحقيقات جديدي براي بالا بردن كيفيت اين محصول انجاممي گيرد. يكي از اين روشهاي ارتقاءكيفيت در اجرا، استفاده از بتن خود متراكم است. بتن خودمتراكم كه كمتر از سه دهه از عمر آن مي گذرد با دارا بودن ويژگي هاي خاص خود، همچون قابليت پركنندگي، كارايي بالا، عدمنياز به ويبره، قابليت جريان تحت وزن خود، كاهش هزينه و نيروي انساني و از همه مهمتر تسريع در عمليات ساخت، امكانات جديدي را دراختيار قرار داده است. بررسي و شناخت ويژگي هاي رئولوژي (رفتارشناسي) اين بتن درحالت خميري (بتن خود متراكم تازه) و انجام آزمايشات مناسب ،روي آن به منظور مدلسازي شرايط سخت در اجرا مي توانند در بهبود خصوصيات بتن اجرا شده موثر باشند.در اين تحقيق سعي بر آن شده است كه به بررسي دقيق آزمايش هاي مربوط به بتن خود متراكم در فاز خميري پرداخته شود و در پايانمقايسه اي بين نتايج حاصله ارائه گردد. نتايج حاصل نشان مي دهد كه بتن خود متراكم با قرارگيري در محدوده اي مجاز با معيارهاي جهاني همخواني دارد.