تعيين منحني هاي دبي - مدت- فراواني در جنوب استان آذربايجان غربي

برآورد و توصيف رفتار آماري سيلهاي حدي براي طراحي سازه هاي هيدروليكي كه نياز به يك فاكتور اطمينان براي طراحي دارند، بسيار مهم است. دراين مقاله توزيعهاي مختلف آماري براي توصيف رفتار دبي-مدت-فراواني رويدادهاي دبي هاي حداكثر در 18 ايستگاه جنوب استان آذربايجان غربي مورد بررسي قرار گرفته است. سري هاي زماني جريانهاي ميانگين حداكثر 7، 30، 60، 90، 120 و 365 روز برآورد گرديده ومنحني هاي جريان حداكثر از روي اين سري ها ترسيم گرديدند. با استفاده از معيار غير همگني هوسكينگ و واليس مقدار غير همگني براي منطقه شامل تمام ايستگاه ها بدست آمد و معلوم گرديد كه منطقه همگن مي باشد. با استفاده از نسبتهاي گشتاورهاي خطي پارامترهاي توزيع فراواني منطقه اي و ايستگاهي تخمين زده شد. براي تشخيص توزيع فراواني مناسب كه بهترين برازش را در داده ها داشته باشد، از دياگرام گشتاورهاي خطي و تست بهترين برازش بر اساس نسبتهاي گشتاورهاي خطي استفاده شده است. نتايج نشان داد كه توزيع هاي مقادير حدي ولوجستيك تعميم يافته براي دوام 365 روز، توزيعهاي نرمال تعميم يافته و پارتو تعميم يافته براي دوامهاي 90، 60 و 120 روز و توزيع نرمال تعميم يافته براي دوام 7 روز به عنوان مناسبترين توزيعهاي منطقه اي هستند. در انتخاب بهترين تويع ايستگاهي، توزيع لوجستيك تعميم يافته براي دوام 365 روز، توزيع پارتو تعميم يافته براي دوام 120 روز، توزيعهاي پيرسون نوع سه و پارامتر تعميم يافته براي دوام هاي 90و7 روز و تويعهاي پيرسون نوع سه و مقادير حدي براي دوام 60 روز مناسبترين توزيعا مي باشد.