طرح اقتصادي و ايمن سازههاي فولادي با بهرهگيري از روش طراحي حالات حدي

هدف علوم مهندسي دسترسي به طرح بهينه اقتصادي توام با ضريب ايمني بالا مي باشد. در راستاي طراحي بهينه سازههاي فولاد ي، مبح ث دهم مقررات ملي ساختمان، روش طراحي حدي را علاوه بر روش تنش مجاز مطرح كرده است. در اين مقاله هدف مقايسه ضرايب اطمينان و مقدار مصالح مصرفي دردو روش طراحي حدي و تنش مجاز به ازاي نسبت هاي متفاوت بار زنده به بار مرده مي باشد. مطالعات در مورد اعضاي كششي، فشاري و خمشي با مقطع فشرده و اتكاي جانبي انجام گرفته است. با توجه به نتايج حاصل، ميزان صرفه جويي در فولاد مصرفي در روش حدي نسبت به روش تنش مجا ز به ويژه براي نسبتهاي كمتر بار زنده به مرده (L/D) چشمگير و قابل توجه ميباشد