مقايسه سه روش منطق فازي، الگوريتم ژنتيك و الگوريتم مورچگان نخبه در بهينه سازي بهره برداري از مخازن سدها

امروزه در مسائل مهندسي روشهاي بهينهسازي متنوعي به كار ميرود كه هر كدام داراي تواناييها و كاستيهايي هستند. در اين تحقيق ابتدا روش هاي منطق فازي، الگوريتم ژنتيك و الگوريتم تكامليافته سيستم مورچگان نخبه )به عنوان نوعي از الگوريتم ACO ( معرفي شده است. سپس به مقايسه توانايي اين سه روش در بهينهسازي بهرهبرداري از مخازن سدها به عنوان يكي از مسائل مهم در علوم مهندسي آب پرداخته شده است. نتايج نشان از برتري روشهاي الگوريتم تكامليافته سيستم مورچگان نخبه و الگوريتم ژنتيك داشت، در حالي كه قدرت بهينهسازي روش منطق فازي نسبت به دو الگوريتم استفاده شدهي ديگر در مسائل غير خطي، كمتر نشان داده است.