بررسي و مقايسه دو پارامتر متداول آئين نامه اي در تعريف رفتار پيچشي سازه ها

در طراحي ساختمان ها با استفاده از روش تحليل استاتيكي معادل، آيين نامه ها دو پارامتر مختلف براي تعريف نامنظمي و اثر دادن پيچش در طراحي تعريف كرده اند كه در اين تحقيق به محاسبه و مقايسه دو پارامتر A ضريب بزرگنمايي خروج از مركزيت) كه در استاندارد 2800 ايران و آئين نامه هايASCE و UBCتعريف شده است و پارامتر Bكه در آيين نامه 20NBCC به عنوان پارامتري براي تعيين حساسيت پيچشي ارائه شده است در سازه هاي با خروج از مركزيت هاي مختلف پرداخته شده است. مشاهده مي شود كه پارامترA نسبت به Bحساسيت بيشتري به خروج از مركزيت دارد و پارامتر مناسب تري در تعيين ميزان پيچشي بودن رفتار ساختمان مي باشد