بررسي روشهاي متعارف ارزيابي پتانسيل روانگرايي و روش اعتمادپذيري مطالعه موردي شهررشت

روانگرايي خاك يكي ازمهمترين و پيچيده ترين عناوين مهندسي ژئوتكنيك لرزه اي مي باشد معمولا اولين قدم درارزيابي مخاطرات رونگرايي ارزيابي استعداد روانگرايي مي باشد كه درصورت مستعد بودن خاك بايد زمينه هاي بروز روانگرايي و اثرات ناشي ازوقوع آن را مورد بررسي قرارداد دراين تحقيق باتوجه به نتايج حاصل ازانجام ازمايش نفوذ استاندارد SPT روشهاي NCEER2001 ادريس و بولانگر آيين نامه كارهاي دريايي ژاپن OCDI و روش اعتمادپذيري دربررسي پتانسيل روانگرايي مورد استفاده قرارگرفته و با يكديگر مقايسه شده اند پس ازتحليل داده هاي ژئوتكنيكي شهر رشت به اين نتيجه مي رسيم كه روش ادريس و بولانگر نسبت به روش NCEER2001 مقادير ضريب اطمينان بيشتري را ميدهد هرچند همواره انتقادهاي وسيعي به اين روشها به سبب درنظر نگرفتن مناسب اثرساختگاه وارد ميگردد ايين نامه كارهاي دريايي ژاپن OCDI برخلاف روش هاي ديگر براساس نمودار ناحيه بندي شده و نيز اهميت سازه احتمال وقوع روانگرايي را پيش بيني و قضاوت مي كند و باتوجه به شرايط اقليمي ژاپن و نوع خاك اين منطقه قابليت روانگرايي خاك را بسيارمحافظه كارانه و دست بالا فرض مي كند.