بررسي تأثير پارامترها در پايداري زمين لغزش روستاي گوگرد خوي

پارامترهاي ژئوتكنيكي يكي از عوامل مورد نياز جهت تحليل دقيق پايداري شيروانيها ميباشد. چنان چه بتوانيم با مدل كردن شرايط واقعي شيروانيها، حساسيت پايداري به پارامترهاي مختلف را به صورت آماري به دست آوريم، مي توانيم با استفاده از اين اطلاعات ضرايب اطمينان رانسبت به پارامترهاي مذكور استخراج نماييم. در اين تحقيق اثر وزن مخصوص و زاويه اصطكاك داخلي و چسبندگي به عنوان پارامترهاي ژئومكانيكي روي پايداري زمين لغزش روستاي گوگرد واقع در 45 كيلومتري جنوب غرب خوي با نرم افزار Slide 5.0بررسي شده است. زمين لغزش گوگرد يك زمين لغزشي است با مساحت 150 هكتار و با جنس لايه هاي لغزيده متشكل از يك لايه سطحي ماسهاي حاوي مقدار زيادي سيلت تا عمق 3 متر و سپس لايه شني رس دار است. نتايج به دست آمده از بررسيها نشان دهنده آن است كه با افزايش وزن مخصوص، زاويه اصطكاك داخلي و چسبندگي، ضريب اطمينان زياد مي شود و بيشترين ميزان تأثير در افزايش چسبندگي وكمترين ميزان تأثير در افزايش وزن مخصوص ميباشد. همچنين نتايج تحليل پايداري و آناليزحساسيت نسبت به آب زيرزميني نشان دهنده تأثير مستقيم آب بر ميزان عددي پارامترهاي ژئوتكنيكي خاك است و بيشترين تأثير آب زيرزميني روي وزن مخصوص مصالح شيرواني قابل مشاهده است. با توجه به نتايج تحليل هاي به دست آمده، افزايش سطح آب زيرزميني و اشباع شدن شيرواني به صورت افزايش فشار آب منفذي و افزايش بار مصالح در دامنه به عنوان عامل محرك زمين لغزش گوگرد شناخته مي شود