بررسي پتانسيل واگرايي خاك در يك سازه زيرزميني كنار رودخانه اي

خاكهاي رسي واگرا، مسئله سازي هستند كه مشكلاتي در خاكريزها، ديوارهاي كانالهاي خاكي و سدها خاكي بوجود مي آورند كه غير قابل جبران مي باشد. در اين گونه رسها كه به رسهاي واگرا موسوم گشته اند با جريان يافتن آب در تركهاي موجود در خاك، ذرات رس از يكديگر جدا مي شوند و همراه با جريان آب از خاك خارج مي گردند. اين مسئله منجر به افزايش سرعت جريان آب و شدت يافتن فرسايش خاك مي گردد و در نهايت ممكن است به خرابي كامل سازه منجر شود با توجه به اينكه اين نوع خاكها در طبيعت و در بسياري از مناطق ايران ديده مي شود، لذا تحقيق و بررسي روي اين خاكها از اهميت ويژه اي برخوردار بوده است تا با پيش بيني هاي لازم از ضرر و زيانهاي جبران ناپذير پيشگيري شود. در مقاله حاضر نتايج بررسي هاي مقدماتي صحرايي و نتايج بررسي هاي آزمايشگاهيف روي 14 نمونه انتخابي از اعماق مختلف جهت مطالعه پتانسيل واگرايي خاكهاي ريزدانه رسي در استان خوزستان، جهت احداث يك سازه زيرزميني كنار رودخانه اي تشريح شده است كه در جمع بندي كلي خاك منطقه مورد مطالعه ، واگرا تشخيص داده شده امام مسئله مهمتر تناقصي است كه در نتايج آزمايش هاي مختلف وجود دارد و با مقايسه معيارهاي شيميايي با آزمايشهاي فيزيكي مشاهده مي گردد كه اين معيارها در همه موارد با واقعيت فيزيكي مطابقت كامل ندارند.