آناليز غيرخطي رفتار اتصالات در سازه هاي پيش ساخته متشكل از پانلهاي بزرگ

امروزه تكنولوژي پيش ساختگي در سازه ها مخصوصا “ سازه هاي بتني، توسعه چشمگيري يافته است . سرعت اجرا، كاهش هزينه هاي تجهيز كارگاه و امكان آسانتر انجام كار در شرايط نا مناسب جوي برخي از مزاياي اين تكنولوژي است . يكي از رايج ترين سيستمهاي پيش ساخته سازه هاي بتني متشكل از پانلهاي بزرگ مي باشد .در طراحي اين سازه ها علي الخصوص در مناطق زلزله خيز، علاوه بر مقاومت شكل پذيري كافي از اهميت زيادي برخوردار مي باشد . عملكرد مناسب اين سازه ها از نظر مقاومت و شكل پذيري عمدتا “ بستگي به عملكرد مناسب اتصالات آنها اثر پارامترهاي مختلف نظير؛ ابعاد المان بندي، ابعاد پانل، وجود آرماتورهاي تقويت، ضخامت اتصالات افقي، ضريب پواسون و مقاومت فشاري بتن پانلها بر رفتار سازه هاي پيش ساخته متشكل از پانلهاي بزرگ مورد بررسي قرار گرفته است . نتايج حاصله از آناليز سازه مدل شده نشان مي دهد كه ابعاد المان بندي در حالت وجود درز اتصال در مقايسه با عدم وجود درز اتصال تأثير بيشتري بر روي رفتار سازه دارد، ابعاد پانل بر روي رفتار سازه تأثير گذاشته و در صورت انتخاب پانلهاي 3 در 3 متر، رفتار سازه با درزهاي افقي نزديكتر به رفتار سازه يك پارچه مي شود . آرماتورهاي تقويت شكل پذيري سازه را افزايش داده و لغزش افقي پانلها نسبت به يكديگر را كاهش مي دهد . ضريب پواسون تأثيري بر روي رفتار سازه نداشته و كاهش ضخامت اتصال افقي و افزايش مقاومت فشاري بتن باعث افزايش سختي جانبي سازه مي شوند . در ضمن اتصالات قائم از نوعLSB نسبت به اتصالات ساده، نظير اتصالات افقي تغيير شكل جانبي كمتري را نتيجه مي دهد.