معماري همساز با اقليم

بر اساس مطالعات انجام شده بين ١٥ تا ٢٠ درصد كل انرژي مصرفي هر كشور به مصرف فضاهاي مسكوني ميرسد كه اين مقدار بيانگر هزينه اي بسيار و از بين بردن منابع طبيعي و تخريب محيط زيست در بعد وسيعي است. بنابراين برداشتن گامي در جهت كاهش مصرف انرژي در اين قسمت كه منوط به بهينه سازي راندمان حرارتي ساختمانها است ميتواند منجر به صرفه جويي عظيمي در منابع محدود طبيعي باشد.معماري قرن بيستم به واسطه اهميت بيش از حدي كه به تكنولوژي داده است عامل از بين بردن بسياري باريك بينيها و دقت نظرهايي است كه به عامل اقليم در معماري سنتي شده است. امروزه به ويژگيهاي آب و هوايي و اقليمي و مصالح بومي هر محل در معماري توجه كمي ميشودو به همين دليل ما شاهد يك سبك بين المللي در سراسر جهان هستيم.در اين مقاله سعي شده است روشهايي بسيار ارزان و اجرايي براي بهره بردن از شرايط اقليمي در جهت تامين آسايش در داخل فضاي زندگي معرفي و جلوه هايي از معماري همساز با اقليم در ابنيه سنتي ايران مورد توجه قرار گيرد.