تحليل سيستمهاي نوين، براي كاهش نيروي زلزله وارد بر سازها

در اين مقاله سيستمهاي موثر در كاهش نيروهاي وارد بر سازه هنگام وقوع زلزله به همراه تحليل فني و اقتصادي ارائه شده است. سالها است كه محققين تلاش مي نمايند تا بوسيله سيستمهاي خاص، نيروي زلزله وارد به ساختمان را كاهش دهند. در سالهاي اخير با استفاده از سيستمهاي جديد تا حدودي اين امر تحقق يافته است. با توجه به معادله ديناميكي يك سازه براي كاهش اثرات زلزله بايد نيروي زلزله كاهش يابد. در اين ميان مي توان با افزايش ميرائي يا سختي ساختمان به راحتي اثر زلزله را كاهش داد بهترين راه كاهش اثرات زلزله، افزايش ميرائي سازه به حد بحراني برسد، كمترين نيروي ممكن هنگام زلزله به سازه اعمال خواهد شد.يكي از بهترين راههاي ممكن براي رسيدن به ميرائي بحراني استفاده از جداكننده ها مي باشد. جدا كننده ها از چهار قسمت ،هسته مركزي، صفحه هاي فولادي، لايه پلاستيكي و صفحه هاي پوششي تحتاني و فوقاني تشكيل شده اند. يكي ديگر از راهههاي كاهش نيروي زلزله استفاده از اتصالات ميراكننده مي باشد. اين اتصالات مانند فنر نيروي زلزله وارد شه را به جابجايي تبديل مي نمايند. يكي ديگر از راههاي كاهش نيروي زللزه استفاده از جرمهاي كنترل كننده مي باشد اصول كار اين سيستم شبيه كنترل تعادل در انسان است. مزيت اين سيستم استفاده از آن در ساختمانهاي قديمي ودر عمليات مقاوم سازي مي باشد. براي يك مطالعه موردي در اين مقاله از نتايج تحليل يك ساختمان 5 طبقه با برش پايه در حدود 12 تن و بار محوري 87 تن استفاده شده است. نتايج نشان مي دهند، در صورت استفاده از جداكننده ها، به ميزان قابل توجهي در هزينه تمام شده پروژه ها صرفه جويي مي گردد. بنابراين استفاده از اين سيستمها براي بازسازي مناطق آسيب ديده در برابر زلزله مانند شهر بم و براي ساخت سازه هاي جديد در كشورمان، توصيه مي گردد.